De wereld krijgt mij
Met de steun van het cultureel genootschap ORDE VAN DEN PRINCE bracht de v.z.w. AUXILIA , een vereniging die de missie op zich neemt kinderen te helpen groeien, een dichtbundel uit met als titel “de wereld krijgt mij”, met de bedoeling kinderen bekend te maken met poëzie als ultiem taalspel.
Vijfendertig dichters leverden belangeloos een gedicht, waaronder ikzelf met mijn gedicht “Weet je meisje, op een dag” pagina 31.
Misschien kan Poëzie kinderlevens redden!
Voor wie nog even graag door het raam kijkt:
Surfend op internet ontdek ik toevallig de publicatie van mijn gedicht ‘Magie’ geplukt door Jasmien uit ‘Het liegend konijn’ 2009-1 en opgenomen op haar blogspot ‘Het is mooi een raam te zijn waar het licht niet dooft voor al wie denkt ‘Het is al laat’
hetismooieenraamtezijn.blogspot.com/2017/11/magie.html
Zolang we maar kunnen reizen
ZOLANG WE MAAR KUNNEN REIZEN is een keuze van 30 gedichten door HET LEZERSCOLLECTIEF en gepubliceerd door het POEZIECENTRUM in samenwerking met ORDE VAN DEN PRINCE, met de bedoeling vooral ouderen, waarvan het geheugen het begint af te weten, teug te laten reizen naar het verleden.
30 gedichten die zuurstof brengen en smeulende knispers doen oplaaien tot een warm vuur waaraan het goed is zich te verwarmen en zich errond te verzamelen.
Mijn gedicht ONDERWEG op pagina 16.
365 Zalige Momenten
De Scheurkalender 2022 uitgegeven in samenwerking door Het Poëziecentrum, MoMeNT en PXL
Verzen en citaten van gekende en anonieme auteurs: elke dag van het jaar een zalig moment dat de hele dag kan nazinderen.
365 geïllustreerde parels, snoepjes, emoties als reactie op de dag, op het seizoen, op het landschap, grappig of diepzinnig.
Mijn snoepje ‘NAZOMER’ uit de bundel ‘Mendeljevkoorts’ bevindt zich op vrijdag 23 september.
Verkrimpen en terugkeren naar niets
In ‘DE BOEKHOUDING‘ , ‘Een blog van de Vereniging van Vlaamse Letterkundigen’ verscheen in juni een recensie van mijn recentste bundel ‘OP TWEE BENEN LOPEN IS MOEILIJK’ door Alain DELMOTTE. Een indringende analyse die blijk geeft van een helder inzicht in de motivatie die mij aanspoorde om deze bundel en alle voorgaande te schrijven. Stijl en inhoud worden met een scherpe pen beschreven door het nietsontziende oog van de recensent. Met dank aan Alain DELMOTTE die hopelijk aldus nog meer lezers aanzet om interesse te tonen voor mijn werk.
Dezelfde recensie kan ook gelezen worden in het tijdschrift DE AUTEUR van juni 2021.
Ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken’
(Levensmotto van Frank Verhallen)
Frank Verhallen heeft in Nederland naam gemaakt niet alleen in het cabaretgenre maar ook als journalist en als schrijver van een 20 tal boeken. Deze veelzijdige kunstkenner en -beoefenaar vindt mijn werk een ontdekking en ‘heel bijzonder’. Ik ben hem heel bijzonder dankbaar voor de aandacht die hij op besteedt aan mijn dichtbundel op zijn weblog onder de rubriek Gedicht Gedacht.
‘Bestaansrecht voor outsiders’
is de titel van een recensie door Sofie MEERT van mijn bundel ‘Op twee benen lopen is moeilijk’ verschenen in POEZIEKRANT nr. 2 (2021). Ik vind dat ik er verdienstelijk vanaf kom maar oordeelt u zelf. (zie publicaties)
In mijn winter is er geen ruimte voor een kind
In MappaLibri hanteert recensent Yvan Maesschalck een scherp fileermes voor mijn bundel ‘Op twee benen lopen is moeilijk’. Menige bewuste en onbewuste inhoud wordt naar boven gespit en gefileerd. Ook hij stelt vast dat er geen grotere afstand kan bestaan tussen mensen dan tussen de moeder en het kind. Daarvan getuigt o.a. de gekozen titel van zijn werkstuk: ”In mijn winter is geen ruimte voor een kind’ dat één van de verzen is die voorkomen in mijn bundel. Ik werd danig aangenaam verrast door deze haarscherpe analyse waarbij ook thematische verbanden worden gelegd naar mijn vorig werk. Je zou goesting krijgen om je eigen bundel toch nog maar eens te herlezen.
Op twee benen lopen is moeilijk spreekt aan
Jooris van Hulle’s arendsblik haalt in Kunsttijdschrift Vlaanderen feilloos uit een zee van verzen degenen er uit die opspringen als vonken uit een vuurgloed waaraan de protagonisten in mijn bundel zich verbranden. Het is een eer te vernemen dat ik mensen weet te typeren.
Kruisbestuiving
Spreken tegen en tekenen onder toezicht van een camera.
Een initiatief van de Bibliotheek van Merelbeke.
Voor mij was het nieuw mijn bundel ‘Op twee benen lopen is moeilijk’ te presenteren aan een onzichtbaar publiek via een camera die koud en zonder emotie alles onverbiddelijk registreert terwijl je weet dat fouten niet worden gecorrigeerd zoals bij een filmopname.
Sassafras De Bruyn werd tegelijkertijd onderworpen aan dezelfde proef maar kon toch bogen op de ondervinding die ze al had opgedaan tijdens ‘IEDEREEN BEROEMD’ op VRT.
Het resultaat blijkt nog goed te zijn meegevallen zoals blijkt uit de vele positieve reacties en ontvangen felicitaties achteraf.
De inhoud en symboliek van de tekening van Sassafras sloot perfect aan op het thema en de gedichten die we hadden gekozen: het reizen per trein als metafoor voor het menselijk leven.
De link: https://www.youtube.com/watch?v=sp3jwmERVNM&feature=youtu.be
De première was op 2 februari 2021. Nog te bekijken tot 9 februari.
Verrassende gedichten in een verrassend tijdschrift.
In het onvolprezen tijdschrift DEUS EX MACHINA nr. 174 dat verscheen in oktober 2020 werden uit mijn nieuwste bundel OP TWEE BENEN LOPEN IS MOEILIJK, uitgekomen op 16 oktober 2020, drie gedichten opgenomen, wit op zwart, op bladzijden 76 en 77.
Op te merken valt dat dit nummer de aandacht vestigt op niet te onderscheiden waarheden en onwaarheden bij middel van essays, proza en gedichten.
De lay-out alleen al, met foto’s, illustraties, zwarte en witte bladzijden zijn een streling voor het oog.
Aan de lezer om zich aangenaam te laten verrassen. Misschien wel door een duivel uit het doosje.
OP TWEE BENEN LOPEN IS MOEILIJK
Mijn vierde dichtbundel ‘OP TWEE BENEN LOPEN IS MOEILIJK’ werd boven de doopvont gehouden op 16/10/2020 in ’t GC Groenendal te Merelbeke door Uitgeverij P.
Het maximaal mogelijk aantal verzenliefhebbers zaten veilig in bubbels dank zij de inspanningen van het gemeentepersoneel.
De coronapandemie maakt het heden nog moeilijker om op twee benen te blijven lopen maar ik hoop dat mijn bundel, die sociaal geëngageerd wordt genoemd door de inleider Roel Richelieu van Londerzele, kan bijdragen tot meer ondersteuning.
Moge hij een derde been betekenen voor velen.
Ik ben bijzonder enthousiast over de afbeelding van het schilderij ‘Schicksalslied’ van Jan Vanriet op de cover. Deze prent suggereert op een zeer treffende manier het menselijke noodlot dat ik ook in deze bundel een beetje speels probeer te beschrijven.
Deze avond zou niet geslaagd zijn zonder de muzikale bijdrage van de muzikanten Filip Verneert en Didier François, de vlotte voorstelling van de gasten door dichteres Sylvie Marie en de hartige woorden van de Schepen van Cultuur Luc Van Huffel, vertegenwoordiger van de gemeente.
Het publiek liep lichter op de benen naar huis dan ze gekomen waren.
Kunstroute STEENGOED Balegem drie dagen voor de opening AFGELAST
Cultuur kan de wereld misschien niet redden maar zonder is hij zeker verloren.
Kunst zorgt voor het geestelijk evenwicht van de mensheid. Covid-19 mag daar zeker geen rem op zijn, zeker als alle regels en aanbevelingen van de experten worden nageleefd.
De kunstroute, die verspreid lag over 21 locaties over 10 kilometers en kon bezocht worden gedurende 4 dagen tijdens 2 weekends (1,2,8 en 9 augustus) kon niet verdacht worden van een mogelijke massale samenscholing. De beslissing om ze niet te laten doorgaan enkele dagen voor de opening is dan ook uiterst betreurenswaardig nu de nood aan ontspanning en cultuur, dan nog grotendeels gebracht in de buitenlucht, zeer groot is.
Balegem is bekend om zijn oude steengroeve. Steen verwijst naar onvergankelijkheid en naar het verleden. De kunstroute slaagt erin via de gekozen gedichten het verleden te doen herleven in het heden. Het heden kan slechts begrepen worden door kennis van het verleden. Deze keuze heeft geleid tot sprankelende gedichten die niet konden worden gemist in de kunstroute.
VOOR HET LUIK POËZIE waren er uiteindelijk 5 locaties. Mijn zoektocht naar 5 steengoede gedichten was hobbelig maar het resultaat was meer dan bevredigend.
Locatie 1: Stokerij Van Damme
Runensteen van Jellinge uit de dichtbundel DE BUIGZAAMHEID VAN STEEN van Hester Knibbe. Een steen die mediteert over het verleden voelt zich misbruikt als getuige van voorbijgestreefde toestanden.
Locatie 2: Houtzagerij De Sutter
Houtakker op het middaguur uit De planken kathedraal van de Australische dichter Les Murray is ingesproken op een geluidsband. Uit het gedicht blijkt de nostalgie van het leven in de natuur, weg van het moderne lawaai.
Locatie 4: Trage weg
Onderweg uit mijn debuutbundel Reconstructie. In de trage weg heb ik het gedicht met krijt geschreven op de betonnen muurplaten. Aan de ingang hangt een bruin valiesje in de kruin van een oude wilg met daarin voor het publiek het gedrukte gedicht beschikbaar.
Locatie 17 A: Café De Steenput
De Flandriens – voor Briek Schotte van Willy Verhegghe uit de dichtbundel Renners sterven niet werd gedrukt op bierviltjes. Het gedicht vertelt over de wielrenner uit de pionierstijd, robuust, zonder zelfmedelijden, aangewezen op zichzelf.
Locatie 17 B: Het steenputbosje aan café De Steenput
Coureur (Fin de Siècle) van Luuk Gruwez uit de dichtbundel Dieven en geliefden werd aangebracht op een tientallen meters lang lint gespannen aan struiken en bomen langs het pad van de jaarlijkse cyclocross. Het voorbijgestreefde rennerstype uit de tijd van toen met de alternatieve nederige ambitie om succes te hebben bij de meisjes en ‘gaarne gezien te worden’. De meditatieve uitgesponnen tragische humor is zeer te genieten.
ALMANAK MET EEN HOEK AF
Mijn gedicht ‘Onderweg’ in de ALMANAK MET EEN HOEK AF 2020 van André Van Halewijck en Polis (Pelckmans uitgevers nv) !!
Vluchtig doorbladeren brengt aan het licht dat deze almanak, opvolger van de ‘Almanak der kroostrijke gezinnen’ van Willem Elsschot, weinig gedichten bevat, toch ondermeer van Bart Moeyaert, Tom Lanoye en Daniel Billiet, maar vooral historische feiten, weetjes, nostalgische herinneringen…
Mijn gedicht is te lezen op de keerzijde van het scheurblad ’29 maart’. Niet alleen wegens mijn gedicht maar deze Almanak is een aanrader als leuk en leerzaam eindejaar cadeau.
30 JAAR KUNST IN HET GEUZENHUIS
Zondag 24/11/2019 was er geuzenpoëzie in het kader van de viering
Dit moest gevierd worden en ik mocht meedoen op uitnodiging van de eminente voorzitter Eddy Carels. Het publiek vulde de hele zuilenzaal en genoot met volle teugen zoals achteraf bleek uit de commentaren.
Klaarblijkelijk brengen woorden geluk, niet alleen scherven.
20 dichters brachten het beste van zichzelf met ernstige, humoristische, soms ietwat pamfletaire maar steeds boeiende verzen in een volgehouden marathon van 10:30 tot 15:30.
DE GROTE INKIJK
Een realisatie van de pasgeboren maar veelbelovende uitgeverij DE ZEEF, is een bloemlezing van gedichten van 60 + 1 dichters die gekozen werden, alsook hun gedichten, volgens objectieve en strenge criteria.
Zo kwamen ook van mij 3 gedichten door de zeef (blz. 33, 34 en 35) en voel ik mij ‘vooraanstaand’, dank zij desamenstellers Jana ARNS en Roel RICHELIEU VAN LONDERSELE.
HET LIEGEND KONIJN: 2019/1
Tijdschrift voor hedendaagse Nederlandstalige poëzie onder redactie van Jozef Deleu
In de warande van Jozef Deleu huppelen in de eerste editie van 2019 weer vrolijk 19 moeren en 17 rammen met scherpe snijtanden.
Ik heb er mijn herkauwbare keutels: Hals over kop, Onbeslist, Op de rand van het bad, Predictor, achtergelaten op blz. 80 tot en met 83.
Veel leesplezier!
Davidsfonds Menen Toast Literair: GeMeende Gedichten
Zondag 20/01/2019 te Menen, in het Sint Aloysiuscollege.
Voor een niet gemene, noch geringe menigte Menenaars die de aula vulden, gezellig gezeten aan tafels met een Nieuwjaars- drank en hapjes, gul aangeboden door het Davidsfonds mocht ik als enige dichter de voorziene tijd gebruiken om gedichten uit mijn bundels voor te dragen. De reacties van het publiek waren zeer positief en de sfeer was genietend, ook door de mooie muziek van het Septet CordonBois o.l.v. Christine Devos.
Ik dank Rik Lust en zijn ploeg voor dit aangenaam zondags aperitief uur.
De muze van beeld, de muze van taal, de muze van muziek.
Van dinsdag 27/11 tot zondag 02/12 stelde de schilderes Rebecca Carron haar werken tentoon in THE BOX, Dampoortstraat te Gent.
Op haar uitnodiging trad ik op met Joe Mullen, Iers muzikant en zanger, op zaterdag 01/12. Wij begeleidden elkaar zodat Engelse songs, muziek en poëzie over de hoofden dwarrelden van een warm een aandachtig publiek. Deze korte try-out viel in de smaak en is, te oordelen naar de reacties, vatbaar voor herhaling of verdere uitwerking.
Poëzie op de 175-ste editie van de Gentse Feesten
2018
Op 14 juli 2018 was het niet alleen de Franse Nationale Feestdag maar ook onze jaarlijkse poëziedag van de ‘Dichters onder het Toreken’.
Deze feesten werden georganiseerd onder het embleem van een reuzegrote etagetaart.
Deze taart was zeker verantwoord want feestelijk voelde ik mij omdat ik niet minder dan de dichters CARMIEN MICHELS, GEERT VAN ISTENDAEL, JOKE VAN LEEUWEN en MAYA WUYTACK mocht verwelkomen en presenteren aan een geboeid publiek. Weer onder de welkome auspiciën van de vzw POEMTATA en het POEZIECENTRUM en met subsidies van de Stad GENT en het VLAAMS FONDS VOOR DE LETTEREN.
Poëzieprelude in de Sint Willibrorduskerk van Wulpen (Koksijde) op zaterdag 07/07/2018 negende editie.
In de voormiddag gaf ik een workshop aan kinderen van 9 tot 12 jaar, een dankbaar en leergierig publiek. Samen maakten wij een nieuw gedicht waarover de deelnemertjes erg fier waren.
In de namiddag trad ik op naast andere kunstenaars als Luc De Cleir, Bart Vonck, Spitler, en Joe Mullem voor de muzikale omkadering.
Zottegem – Kastelenkunstroute in de Kastelen van Leeuwergem, van Egmond (Bib) en Breivelde op drie zondagen 17/06, 24/06 en 01/07/2018.
Ik ga door met ook de mij omringende gemeenten onveilig te maken met poëzie. Samen met 30 andere kunstenaars (poëzie, beeldhouwkunst, schilderkunst, muziek…) overspoelden wij de totale oppervlakte van de gemeente om zo veel mogelijk bewoners, hongerig naar kunst, te bereiken.
Op 8 locaties stond er wat te zien of te gebeuren. Ik las gedichten voor in de loofgangen van het Kasteel van Leeuwergem en in de andere kastelen stonden van mij gedichten opgesteld op plakkaten. Het totaal was een boeiend cultureel feest.
GEDICHTENDAG 2018
Op vraag van en in overleg met Filiep Van Grembergen, bibliothecaris van Oosterzele, werd gedichtendag in Oosterzele als volgt beleefd:
Een gedicht als aperitief
Rond 11 uur werd ik verwacht in de Bib van Oosterzele waar ik de toevallige bezoeker op een gedicht van mezelf of van een andere dichter trakteerde. Twee klassen van het tweede studiejaar die toevallig aanwezig waren konden ook een graantje poëzie op maat meepikken.
Een gedicht als vieruurtje bij de koffie
in ’t Koffiehuis van de Jeneverstokerij te Balegem op gedichtendag 25/01/2018
Men zou het niet verwachten maar het overgrote deel van de aanwezigen kunnen het zeer appreciëren als ik hen de lezing van een gedicht aanbied aan hun tafel terwijl zij slurpen aan hun koffie en lepelen aan een coupe ijs of een pannenkoek met suiker naar binnen werken. Dikwijls ontstaat dan een gesprek waaruit blijkt dat voor velen het de eerste keer is dat zij met dit genre kennis maken. Het was er een gezellige sfeer.
Een gedicht als afsluiter van een geslaagde poëziedag.
Geen conflict tussen muziek en woord in het Theater Leen Persijn
Een tachtigtal personen nestelden zich die dag in het kleine en gezellige theatertje gelegen Berg 30 te Balegem. Na een eigenzinnige en sprankelende inleiding van Leen Persijn beluisterden we stil en aandachtig een cocktail van spetterende jazzmuziek gebracht door het trio Filip Verneert waarna allen zich haasten naar de gezellige zolderverdieping voor de receptie. Ook daar bracht ik aan elke tafel een gedicht wat altijd aanleiding gaf tot geamuseerde en/of ernstige aandacht gevolgd door een belangstellende babbel. Het is duidelijk dat kunst mensen verenigt.
Kinderen en poëzie: een natuurlijke alliantie.
In de Sint Annaschool van Bottelare was het weer een poëziefeest voor de scholieren van het vijfde leerjaar basisonderwijs op maandag 22 en dinsdag 23 januari. Ter gelegenheid van de poëzieweek had ik net als vorig jaar weer het genoegen, dat door de leerlingen enthousiast werd gedeeld, hen te laten kennis maken met deze woordenkunst die perfect aansluit op de rijke fantasie van deze kinderen. Heel plezant het mee te maken hoe ze de aangeboden kindergedichten smaken en te zien hoe ze daarna zelf een gedicht schrijven met een bijbehorende tekening. Verrassende resultaten die er mogen zijn! Een natuurlijke aanleg die alleen een beetje moet worden opgepookt .
Tweedaags poëziefestival op het Kasteel van Ooidonk
Op zondag 15/10 trad ik op tijdens de voorstellig ‘Poëtische Borrelnootjes’ samen met Patrick Cornillie, Marleen Decree, Frank De Vos, Dorien De Vylder, Sylvie Marie, Paul Rigolle, Geert Viaene, Maya Wuytack, Luc Martens en het DéCéDé – Dichtercollectief Deinze.
De vele activiteiten op zaterdag en zondag (optredens, workshops, interviews, kasteelbezoeken, voorstellingen … voor volwassenen en kinderen) werden georganiseerd onder het voorzitterschap van Luc Martens (DéCéDé – Dichtercollectief Deinze) met medewerking van het Poëziecentrum, Vlaams Fonds voor de Letteren, de Provincie Oost-Vlaanderen, de stad Deinze en de gemeente Nevele.
De talrijke opkomst en de warme en enthousiaste sfeer van dit groots evenement ter nagedachtenis van de stichter van deze poëziedagen Basiel De Craene vraagt naar herhaling.
WOORDZEE OOSTENDE 2017 op 22 en 23 augustus.
een literair festival dat ook in 2018 een plaats krijgt op de Groetenmarkt te Oostende
Ik had er in de voormiddag een workshop voor kinderen tussen 10 en 12 jaar om hen via poëziekaartjes kennis te laten maken met poëzie. Thema was ‘Ik kan dichten’ want kinderen van die leeftijd hebben nog steeds een open geest voor fantasie wat ik weer eens tot mijn en hun genoegen kon ondervinden.
In de namiddag was er ‘Poëzie Local’ en bracht ik, samen met andere dichters poëzie voor volwassenen. Een initiatief dat zeer werd gesmaakt door het publiek en ook het weer viel feestelijk mee daar alles in vrolijke witte tenten te doen was.
Met dank aan de inrichters ’t LEESHUUS, de STAD OOSTENDE, POEZIECENTRUM, de AUTEURS, TAZ, DE GROTE POST en uitPAS
Geslaagde Eerste Kunstroute van de gemeente Oosterzele
Rebecca CARRON, schilder, die zelf ook met haar atelier één van de elf bezoekplaatsen ter beschikking stelde maakte plaats vrij voor mijn gedichten. Haar wilde tuin, toch enigszins aangepast voor de gelegenheid, bood mij de kans om meerdere van mijn gedichten op een originele manier aan het publiek voor te stellen. De opkomst was onverwacht succesvol en gaf de gelegenheid aan talrijke Oosterzelenaren en inwoners van naburige gemeenten het werk van Rebecca en dat van mijzelf te leren kennen. Allebei waren wij twee dagen (19 en 20 augustus) volop bezet van 10 tot 18 uur en konden wij zondagavond uitgeput maar tevreden de stand afsluiten.
SCHATTEN OP ZOLDER
DICHTERS ONDER HET TOREKEN
Voor de achtste keer op rij slaagden Sylvie Marie en ik erin om bekende en voor sommigen wat minder bij ons bekende dichters naar Gent te lokken en dit mede dank zij de logistieke steun van Poemtata en het Poëziecentrum om tijdens de Gentse Feesten (174ste editie) het beste van zichzelf en van hun geesteskinderen aan te bieden aan een talrijk en enthousiast publiek.
In het Toreken mochten wij niet minder dan Hannah van Binsbergen (Nederland), Charlotte Van den Broeck, Vrouwkje Tuinman (Nederland), Peter Verhelst en Bart Moeyaert, allen bekroonde en met prijzen begunstigde dichters voorstellen. Men zou kunnen zeggen: schatten op zolder. F. Starik moest wegens gezondheidsproblemen verstek geven. Ook Carl De Strycker, directeur van het poëziecentrum, kan tevreden terug kijken op deze geslaagde namiddag want er zijn toch wel wat bundels verkocht en gesigneerd. Alsook een exemplaar van ‘Reconstructie’. Hoewel ik alleen maar heb gepresenteerd. Doet altijd deugd.
Altijd een rijke ervaring die stilaan een traditie aan het worden is en waar we graag mee voortdoen zeker ook wegens het aanhoudend en groeiend succes van deze formule. De subsidiekraan van de Stad weze wat beter geolied voor de toekomst want met spijt konden we geen muzikaal intermezzo aanbieden.
DICHTER BIJ ZEE
Een poëzielezing op initiatief van ’t Leeshuus te Oostende op 21 april 2017 met dichters Frank Decerf en Yerna Van den Driessche.
Een unieke ervaring in de koningin der badsteden met de branding van de golven op de achtergrond.
Op www.leeshuus.be lees je o.a.: ’t Leeshuus is een originele ontmoetingsplaats, waar pareltjes van tweedehandsboeken en een keur aan lekkere dranken aangeboden worden, om authentieke mensen te laten genieten van een moment van rust en verwondering.
Op vrijdag 21 april was het er wat minder rustig maar dat hoefde niet voor een aandachtig publiek ( 32 p, een gezeelig zaaltje vol) dat berid was opeenvolgende golven van woorden over zich heen te laten rollen en waarbij de kelen niet te lijden hadden van droog zeezout.
Volgens mij slaagden wij er wel in om verwondering op te wekken in de geesten van de toehoorders. Een zeer geslaagde avond. Ook voor de uitgever want ik heb drie bundels ( twee ‘Reconstructie’ en één ‘Mendeljevkoorts’) mogen signeren.
Geslaagd aangemeerd in Nieuwpoort
Op 27 januari brachten twaalf dichters, waaronder ikzelf, humoristische en andere door de zee gezouten gedichten voor een talrijk opgekomen publiek. Astrid Dewancker, inwoonster en dichter van Nieuwpoort, organiseerde deze literaire avond die, met een receptie achteraf, uitliep tot na middernacht. Om maar te zeggen dat dit cultureel evenement, met medewerking van de stad, zeer geslaagd mag heten en zeker voor herhaling vatbaar is. De deelnemende dichters waren:
Kinderen van 10 jaar hongerig en dorstig naar poëzie!
Gedichtendag in de basisschool van Bottelare klassen 5B (zie foto) en 5A
Het is niet altijd gemakkelijk om kinderen mee te krijgen zei de juf.
Ik had weinig moeite om ze laaiend enthousiast mee te krijgen in het spel van woorden en verbeelding. Na aandachtig geluisterd te hebben naar een voorlezing gingen ze met bevlogenheid zelf aan de slag om gedichtjes te schrijven en ze te illustreren met bijbehorende tekeningen.
De resultaten waren verbluffend. Zijzelf en de juf waren fier over hun prestaties. Zelf had ik veel voldoening over wat ik met hen kon bereiken met hun interesse voor poëzie.
‘Poëzie’ een leemte in het lessenrooster?
Beeldenstorm in Lebbeke
Gallerie De Fontein van 6 tot 28 augustus 2016
20 bronzen en keramische sculpturen meestal menselijke figuren uitgebeeld in raadselachtige abstracte vormen doen mij denken aan menselijke eigenschappen als ‘onvolmaakte eigendunk’, ‘ingedeukt prestige’ ,’hersenloze aanstellerij’ enz… Uitdrukkingen genoeg om 20 gerenommeerde dichters aan het werk te zetten met als basisidee de titel van het werk door MaRf zelf gekozen. Bij bovenstaand beeld met de naam ‘Het leven dat je nooit hebt geleefd’ schreef ik het gedicht ‘Als een vrouw die geen twijfel kent’. Bij ‘Röntgenachtige schoonheid’ schreef ik het gedicht wat zich bloot geeft
Poëziefestival in het Poëziecentrum tijdens de Gentse Feesten 23-07-2016.
Sylvie-Marie en ik presenteerden deze dichters alsook het onvolprezen jazz duo Hans van Oost (gitaar) en Rony Verbiest (accordeon). Weer verliep de organisatie met de deskundige medewerking van de vzw Poemtata (Paul Vergauwen), het Poëziecentrum, de financiële steun van de Stad Gent en het Vlaams Fonds van de Letteren.
Mijn gedicht “Flowers” vereeuwigd in steen.
Ook Merelbeke vierde op 11 juli het Feest van de Vlaamse Gemeenschap.In aanwezigheid van de Burgemeester, schepenen en talrijke Merelbekenaars werd onder meer op het Driekoningenplein het gelijknamige beeldhouwwerk van ROGER VAN STEENBERGE onthuld en even later door schepen BETRAND VRIJENS mijn gedicht (eerste strofe: zie foto) gebeiteld in arduin. Achteraf werden de nieuwe culturele ambassadeurs van de gemeente benoemd en geëerd door de Burgemeester: Ilse Duyck, Luc Van Acker en Filip Verneert. Van hen, van mij en van Roger van Steenberge werd een interview afgenomen door radio 2 presentator DIRK GHIJS in de raadszaal van he gemeentehuis.
Mijn gedicht ‘FLOWERS’ is een evocatie van de grote overstroming die er is geweest ingevolge de bombardementen die er in Merelbeke waren tijdens Wereldoorlog 1940-45 en die een grote overstroming veroorzaakten waardoor omliggende bloemisterijen onder water kwamen te staan. Het werd aangebracht aan het fontein van EMILIO LOPEZ-MENCHERO dat er ook een nagedachtenis van is en er suggestief naar verwijst.
SCHAKEN MET DE DOOD
Een afschrikwekkende onderneming?
Niet voor de dichters: Maud Vanhauwaert, Yerna Van den Driesche en Erwin Steyaert
Van links naar rechts( foto’s zwart-wit): M. Michils, L.Peeraer, M.Vanhauwaert, Y. Van den Driessche, E.Steyaert, P. Hoorne, F.De Vos
Op 30/04/2016 werd mijn derde gewaagde dichtbundel met deze verlammende titel toch met succes gepresenteerd in ’t GC Groenendal, Merelbeke.
Wat mij stimuleerde is dat 5,00 € per verkocht exemplaar en mijn royalty gaan naar de stichting KOM OP TEGEN KANKER met akkoord van UITGEVERIJ P
Een talrijk publiek liet zich niet afschrikken van de aangekondigde strijd en de harde confrontatie met longkanker, meestal veroorzaakt door roken. Hoewel voor sommige aanwezigen wel erg confronterend.
Bertrand Vrijens, schepen van cultuur, sprak namens de gemeente Merelbeke, Marc Michils, directeur van K.O.T.K. gaf een kleine toelichting betreffende de stichting, Philip Hoorne, inleider van de bundel was scherp en snedig als steeds, Maud Vanhauwaert en Erwin Steyaert vertolkten met gloed gedichten uit de nieuwe bundel, Frank De Vos (Quirlian) bracht exotische liederen. Hector De Cock, mijn partner, stelde vlot de sprekers voor.
Een zeer geslaagde voorstelling te oordelen naar de talrijke felicitaties uit het publiek en een goede start van de verkoop. (Aankoop via Uitgeverij P, Sint-Antoniusberg 9 te 9000 Leuven – contact@uitgeverijp.be – tel: 016-23 12 45)
‘Nieuw Groot Verzenboek’ – 18de editie – ‘600 gedichten over leven, liefde en dood’
In dit onvolprezen werkstuk van onze Vlaamse Paus van de Cultuur en inzonderheid van de Poëzie, met name Jozef Deleu, een gedicht van jezelf opgenomen te zien doet je keel zwellen van trots want een vergelijkbaar werk met een overzicht van de poëzie van de twintigste en de eenentwintigste eeuw is onvindbaar.
Op pagina 154 staat mijn gedicht ‘Onderweg’ uit ‘Reconstructie’.
Op de foto’s genomen door Philip Hoorne: Jozef Deleu signeert mijn exemplaar. Een geïnteresseerd koppel informeert naar de plaats van mijn gedicht in het 5,5 cm. dikke boek. Verder een mooie foto van de gekende schrijver en dichter Willy Spillebeen in gesprek met Jozef Deleu. Volgens deze laatste is het ‘Nieuw Groot Verzenboek’ een aanrader voor gevorderde en niet- gevorderde lezers van poëzie. Hij koos voor ‘verstaanbare, niet hermetische’ gedichten. Een mooi cadeau voor de komende feestdagen.
Geplaatst in Uncategorized | 1 Comment »
Twee Poëziedagen in het Poëziecentrum te Gent tijdens de Gentse Feesten. Editie 2015.
Samen met Poemtata en het Poëziecentrum zijn we er weer in geslaagd, ondanks verminderde subsidie vanwege de Stad Gent, toch weer twee schitterende en door het publiek goed gesmaakte poëzienamiddagen te brengen.
Op zaterdag 25/07 presenteerden Sylvie Marie en ikzelf vijf dichters om je vingers af te likken: stadsdichter David Troch, Hester Knibbe ( Nl.), Luuk Gruwez, Runa Svetlikova en Thomas Möhlmann (Nl.). Met Sarah D’hondt ( Frans Chanson) en Stijn Bettens ( accordeon) waanden wij ons even in Parijs. Met meer dan 100 bezoekers was de zaal te klein en waren er stoelen te weinig.
Op vrijdag 24/07 presenteerde David Troch een originele ‘Crème de la Slam’.
Enkele sfeerbeelden:
Geplaatst in Uncategorized | 1 Comment »
Honest Arts Movements (HAM) ging opnieuw in de startblokken tijdens de Gentse Feesten van 2015 (van 18/07 tot 26/07) traditiegetrouw in het Hof van Ryhove, een oase van rust in de Onderstraat.
22 dichters, nieuwe en gevestigde schreven een gedicht met het thema van dit jaar ‘Een kader voor de mens’. Vijf dichters schreven een gedicht bij een sculptuur van MaRf. Deze had op zijn beurt alle gedichten mooi en duidelijk leesbaar ingekaderd en verspreid opgesteld in de prachtige tuin.
Passend in het ‘kader’ dat ook dit jaar ‘het creëren en promoten van kunst waarin de binding met de mens centraal staat’ beoogt, selecteerde ik het gedicht ‘Oma in Clair-obscur’ uit mijn bundel ‘Reconstructie’.
Enkele sfeerbeelden
Geplaatst in Uncategorized | Leave a Comment »
Op 29/05/2015 werd ik daar hartelijk en warm ontvangen voor een optreden in het ‘Atelier de lecture à haute voix’.
De bedoeling van de ‘Bibliothèque communale de Namur’ was een ‘soirée d’expression libre’ in te richten waar vertelling, poëzie, muziek en zang konden plaats vinden.
Ik bracht er met veel bijval vijf vertaalde gedichten uit mijn bundel ‘Reconstructie’. Vertaler: Hector De Cock.
De sfeer was typisch Waals ‘convivial’ ofte gezellig ‘onder ons’.
Geplaatst in Uncategorized | Leave a Comment »
Kunst in het Geuzenhuis – Gent organiseerde ter gelegenheid van ‘Erfgoeddag’ op zondag 26 april 2015 drie evenementen met het thema ‘erven, nalaten, erfgoed’.
Vera Vermeersch en anderen stelden tentoon met zelfgeweven prachtige wandtapijten.
Katrien Van Hecke had het over oude vertelcultuur en ikzelf, gekleed in ‘de tijd van toen’ bracht gedichten rond teksten van oude kinderliedjes en verwijzingen naar het werk van Louis Paul Boon. Een aandachtig publiek (50-60 personen) getuigde tijdens mijn voordracht van verjonging en achteraf van zijn genot en tevredenheid.
Geplaatst in Uncategorized | Leave a Comment »
Philip Meersman, meertalig dichter en performer van Jette en ikzelf hadden het genoegen ons woordkunstenaarschap te beleven voor onszelf maar ook gulhartig aan te bieden aan de bezoekers van de Bib tussen 10:30 en 12:30. Hopelijk hebben zij ook er evenzeer van genoten, verstrooid of met volle aandacht tijdens hun eigen zoektocht naar het mooiste boek te lezen in de komende week. Tijdens het komen en gaan van de bezoekers is het onmogelijk om in te schatten wat het juiste effect is van dergelijk evenement maar aan ons enthousiasme was het niet gelegen. Voor herhaling vatbaar.
‘Niets blijft behalve alles’ is een cyclus van acht gedichten gepubliceerd in het oktobernummer 6 van de ‘Poëziekrant‘. In hetzelfde nummer is er ook nieuws van de dichters Breyten Breytenbach, Marleen de Crée, Leonard Nolens, Sylvie Marie, Edwin Fagel en nog veel anderen.
Geplaatst in Uncategorized | Leave a Comment »
De ‘Vrienden van de Sint-Maartenskathedraal’ stellen zich als doel van de kathedraal een gastvrije en evidente plaats van ontmoeting te maken. In dat kader organiseerden zij van 14 juni tot 19 oktober een dubbeltentoonstelling ter herdenking van de “Tempus Horribilis”, die de eerste wereldoorlog was. Tegelijk werd een historische duiding en een artistieke reflectie door verscheidene kunstenaars uitgebeeld in de ruimte van het heiligdom.
Ik werd gevraagd met vier andere dichters, Dirk Clement,Erwin Steyaert, Floor Deroo en Marc DeJonckheere, om gedichten voor te dragen die verband houden met de oorlog en al wat deze teweegbrengt aan vernietiging en menselijk leed. De opkomst was groot.
Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen
Merelbeke organiseerde een leuke fiets- en of wandeltocht langs 21 panelen met Poëtische teksten rond W.O.I,verspreid over het grondgebied. Ik deed zelf de fietsroute en was blij verrast een uittreksel van één van mijn gedichten verschenen in ‘Oorlog’ het speciaal nummer van ‘Het Liegend Konijn’ te ontdekken. Voor het overige was het landschap ook zeer te genieten.
Geplaatst in Uncategorized | 2 reacties
‘t is weer voorbij het dichtersfeest
met Maud Vanhauwaert podiumbeest
jonge dame die verfrist
haalt onderuit rukt uit verband
relativeert zaait subtiel twijfels
wij keken maandenlang vooruit
naar David Troch zijn carrousel
van jong talent maar al van tel
met poëzie om van te snoepen
een mooie toekomst lacht hen toe
‘t is weer voorbij de Gentse feesten
met drie dagen gratis poëzie
waarvan de laatste met zes dichters
van goede huize Miriam Van hee en Frouke Arns, Chistophe Vekeman en Bart Stouten, Hanneke Van Eijken en dichter des Vaderlands Charles Ducal
‘t is weer voorbij voor d’animatoren
Sylvie, Yerna, David en Paul
‘t Poeziecentrum van Carl en ‘t Stad
Poëzie voor ‘t volk en het publiek
content en blij
Met enthousiasme meegewerkt aan dit poëtisch fotoboek van Merelbeke.
Op zaterdag 28 juni werd tijdens ‘Het Grote Ontmoeten’ in de pastorie van Munte het boek ‘PORTRET VAN MERELBEKE anno 2013-1014 (drukfout),Inwoners verenigd in woord en beeld’ voorgesteld aan een talrijk publiek dat enthousiast weerstand bood aan een aanhoudende druilregen. De stemming was toch opperbest en de foto’s van Benny DE GROVE ondersteund met mijn poëtische teksten kenden veel succes. Een prachtig cultureel-historisch boek waaraan de Merelbekenaren nog veel plezier zullen beleven. Ook aanwezig was o.a. ‘Creatief schrijven’ dat op aangeboden lichaamsdelen literaire tattoos schilderde met flarden van teksten uit het boek.
Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen
Op vrijdag 09 mei bracht ik gedichten uit eigen werk en uit werk van andere dichters aan leerlingen vijfde ASO van het Lyceum Aalst. De aanvankelijke scepsis bij enkelen smolt als sneeuw voor de zon als zij actief werden betrokken bij het gebeuren. Achteraf waren er alleen positieve reacties te oordelen aan het verslag van lerares Nina Vandepapeliere.
Met dank aan Claire de Lombaert, jeugdschrijfster en verantwoordelijke ‘kinderafdeling’ in de bib van Aalst en Nina Vandepapeliere voor het lovende verslag. Ik citeer:
‘Vrijdag 9 mei stond er een literaire verrassing op het programma voor 5 hum/lamt: dichteres Yerna Van den Driessche. Met mooie woorden nam ze ons mee naar de kern van poëzie: geraakt worden door mooie klanken, woorden, verrassende zinswendingen, lezen tussen de regels, het mooie in het alledaagse… De ene keer erg persoonlijk, intiem, de andere keer wat luchtiger, een keertje een beetje grof.
Waar je woorden voor vindt, dat kan je blijvend koesteren, en dat kan je dan ook net makkelijker loslaten. Het was alleszins een erg boeiende lezing uit zowel haar eigen werk, als dat van andere dichters.
Wie meer over Yerna Van den Driessches werk te weten wil komen, een oud-leerlinge van ons Lyceum trouwens, kan terecht op haar site:http://yerna.be .
Bedankt ook aan bibliotheek Aalst om deze voorstelling mogelijk te maken! (Nina Vandepapeliere)’
Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen
OP 25/04/2014 herdacht ook mijn gemeente Merelbeke de eerste wereldoorlog met de presentatie van een nieuw boek ‘Merelbeke in de Grote Oorlog’, samengesteld uit de archieven van de gemeente door Katrien Arnaut en Antoine Goemaes. Het programma bevatte onder meer een poëzieluik dat me in de gelegenheid stelde de vijf oorlogsgedichten, geschreven op vraag van Jozef Deleu voor Het Liegend Konijn, te brengen die bij het talrijke publiek zeer in de smaak vielen.
Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen
Het Liegend Konijn herdenkt met zijn editie van april 2014 ‘De Grote Oorlog’ (1914-1918) waarin 112 dichters 383 nieuwe gedichten brengen waarvan de inhoud het onderwerp ‘Oorlog’ behandelt. Vijf gedichten ervan werden door mij geleverd en zijn terug te vinden op blz. 136 tot 140.
Deze speciale bundel van 436 pagina’s werd gepresenteerd in het Leuvense Stadhuis waar ik aanwezig was met nog andere dichters uit Vlaanderen en Nederland en werd passend ingeleid door twee monumenten van onze politieke en culturele wereld burgemeester Louis Tobback en Jozef Deleu, stichter van het tijdschrift.
Ook VTM was aanwezig. Het journaal van 19 uur gaf een verslag van deze unieke boekvoorstelling.
Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen
Waarom niet elke dag een gedicht? Dat zou voor iedereen eten en drinken moeten zijn. Een hint voor Café Brazza waar ik op gedichtendag heb opgetreden.
Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen
Poëzie en jeugd dat gaat samen. Daarvan kreeg ik het bewijs in de BIB van Merelbeke waar leerlingen van het vijfde basisonderwijs met volle aandacht luisterden naar gedichten en ook zelf actief aan de slag gingen. Verrassend hoe creatief ze kunnen zijn. De poëzie heeft toekomst en verdient meer aandacht in het lessenrooster.
Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen
Nu en dan een gedicht : Yerna Van den Driessche
Nog een voorproefje voor het poëzieprogramma “Vijf voor twaalf” op zaterdag 23 november om 20.00 in de bibliotheek !
Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen
Een nieuwe voor de gelegenheid samengestelde groep ‘VIJF VOOR TWAALF’ trad met succes op in de bib. van Ieper op zaterdag 23/11/ 2013. De deelnemende dichters waren Alain Delmotte, Herlinda Vekemans, Paul Rigolle, Toon Vanlaere en ikzelf. Het enthousiasme was groot. Misschien doen we dus voort, ook na twaalven.
Het publiek afwachtend
De gezellige babbel achteraf
Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen
Het Theobald’s boothuisje te Oostende barstte uit zijn voegen: het werd een memorabele poëtische ontmoeting tussen dichters uit België van uitgeverij P, Leuven en uit Frankrijk van uitgeverijL’Herbe qui tremble, Parijs
Ik heb met plezier meegewerkt aan dit poëtisch alfabet van Irene Philips en kreeg de letter W toebedeeld .
De tentoonstelling loopt nog tot eind september 2013
Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen
Vandaag vinden jullie onderstaand gedicht in de Dagkalender van de Poëzie.
Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen
Er was al de gele koorts, de rode koorts, de brandende koorts, de koude koorts maar vanaf 29 september is er ook ‘Mendeljevkoorts’.Ik bereid mij koortsachtig voor op een feestelijke avond met woord en muziek en heet jullie van harte welkom in het gc ’t Groenendal, Brandegems Ham 5 te 9820 Merelbeke op zaterdag 29 september 2012 om 20.00 uur. Met het oog op de receptie gelieve uw aanwezigheid te melden op contact@uitgeverijp.be of v.yerna@skynet.be 
Lees verder »
Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen
Dank aan de stad Gent, zijn vertegenwoordiger Henk Terryn voor de mooie samenwerking en prachtige locatie. Dank aan Poemtata poëzie manifestaties. Dank aan David Troch,Sylvie Marie, Xavier Roelens, Pazzi di Parole. Dank aan het loftuiten huisorkest en Roel van Veldt. Dank aan alle dichters voor hun prachtige verzen. Dank aan het talrijke publiek.
Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen
Zoek je een rustig plekje om even op adem te komen tijdens de Gentse Feesten, houd je bovendien ook van poëzie bezoek dan de Boontuin in “Hof Van Ryhove” (Onderstraat 20).
Honest Arts Movement (HAM) verzorgde weer de vooropening van de Gentse Feesten op donderdag 12 juli met de herdenking van haar medestichter Louis Paul Boon die 100 zou geworden zijn dit jaar.
Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen
Feestelijke opening van het hernieuwde kerkplein in Merelbeke met o.a een prachtige bloemenfontein van de kunstenaar Emilio Lopez-Manchero. Ik mocht er als eerste het woord nemen en heb er mijn gedicht Flowers, speciaal voor deze gelegenheid geschreven, voorgedragen. Het gedicht krijgt later een plaats bij de fontein.
Op de foto hierboven ziet u Bertrand Vrijens, schepen van cultuur en links de kunstenaar Emilio Lopez Manchero.
Pazzi di Parole in Beursschouwburg Brussel
Op 6 juni werd de ‘Prijs voor vrijwilligerswerk 2012′ uitgereikt. De dichters vanPazzi di Parole lieten zich inspireren door foto’s van Delphine Lebon en schreven samen 32 gedichten over vrijwilligerswerk. Op 6 juni brachten zij een selectie van die gedichten op het podium. En de prijs en bloemen gingen naar …
Poëzie in het huis van Alijn
Ter gelegenheid van Moederdag richtten de Vrienden van het Huis van Alijnvoor de 2de keer een aperitiefconcert in. Het Metaxis Pianoduo ‘Bieke Afschrift en Katelijne Burie, ikzelf, de poppen van Pierke Pierlala op de achtergrond en het talrijke publiek maakten deze Moederdag uniek.
Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen
Het Liegend Konijn bestaat 10 jaar en dat wordt uitbundig gevierd
Op woensdag 11 april 12:30 is er de feestelijke voorstelling van het 1 ste nummer van jaargang 10 van Het Liegend Konijn en dit in De Literaire Loketten van het Vlaams Parlement.
Deze editie bevat 194 gedichten van 33 dichters. Eén van die dichters ben ik.
Ester Naomi Perquin, Ruth Lasters enLieke Marsman, de drie laureaten van de debuutprijs HLK lezen voor uit eigen poëzie. Een reden te meer om te gaan.
De Loketten van het Vlaams Parlement 12:30 tot 13:30
IJzerenkruisstraat 99, 1000 Brussel
Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen
Poëzie in Hoboken stak dit jaar voor het eerst van wal onder de bezielende leiding van initiatiefnemer en Antwerpse dichter Frank De Vos.
.
.
Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen
Stipje’ is op poster verkrijgbaar bij Het Aalsters Literair BonTgenootschap uitgegeven ter gelegenheid van gedichtendag.
Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen
Op zaterdag 14 januari EERT Klara in deSingel Louis Paul Boon.
Samen met nog 4 andere Klara luisteraars, Boon-kenners, -liefhebbers lees ik een fragment uit een van zijn werken. Om 16 uur lees ik ‘ Door niemand begrepen’ uit De Kapellekensbaan. Ook Geertrui Daem, Patrick Bernauw en Britt Kennis brengen een ode aan Louis Paul Boon. Het programma kan u lezen op KLara in deSingel
Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen
De Dagkalender van de Poëzie 2012 is uit. Op zondag 23 september kan je het gedicht ‘Zondagmiddag’ uit mijn debuutbundel ‘Reconstructie’ lezen. De Dagkalender van de Poëzie is uitgegeven bij uitgeverij Meulenhoff en is te koop in o.a. het Poeziecentrum, Fnac en De Standaard Boekhandel.
Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen
Voor allen die nog zouden twijfelen: Ja, er is nood aan poëzie.
Of dat nu gebeurt in een heus kasteel, in een horecazaak of in een koeienstal, in Vlaanderen of in Nederland, telkens was de beschikbare ruimte volzet en met volzet bedoel ik geen twintig plaatsen maar 60 en meer.
Eerst was er het geslaagd optreden voor een geestdriftig publiek in het prachtige kasteel van Poeke. Ik trad daar op samen met Ann Van Dessel, Daniel Billiet, Erwin Steyaert en Hilde Van Cauteren de andere leden van de dichtersgroep Pazzi di Parole. We werden muzikaal begeleid door Roel Van Veldt en voorgesteld door Tom Struyf. Volgens de enthousiaste schepen van cultuur is het voor herhaling vatbaar.
Ook op de Gentse Feestenwas ik weer aanwezig samen met Sylvie Marie als initiatiefnemers en Poemtataals verantwoordelijke organisator.
Net als vorig jaar vonden we bekende en minder bekende dichters bereid hun stropke bij te dragen. Ondanks onverwachte en plotselinge onbeschikbaarheid van ‘Het oeverloze Eiland’ hebben wij op de valreep een nieuwe locatie moeten zoeken en gevonden in ‘De AchtZaligheden- Zoo’. Hoewel het zeer slecht weer was waren er geen lege plaatsen; nieuwe aanvragen moesten dagen op voorhand worden geweigerd. Voor volgend jaar vinden wij vast een grotere locatie waarvoor ik reeds contacten heb gelegd.
Tenslotte had ik een optreden samen met Trijntje Gosker in Nederland in het dorpje Oldeberkoop waar we weliswaar door een vergissing in de aankondiging niet op de affiche stonden. Dit in het kader van ‘ Open Stal 40 jaar – Kunst- & kijkroute Oldeberkoop 2011’
waar ondermeer op locatie 5 het schrijfwiel van Els Mondt ‘ Woorden zonder titel’ te bewonderen was. Al draaiende schreef dit wiel met zand de laatste versregel van een gedicht samengesteld door Trijntje Gosker aan de hand van het werk van meerdere dichters.
Spijtig heb ik van dit gebeuren geen foto’s ter beschikking maar de koeien kunnen wel getuigen.
Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen
In het vierde nummer, juni 2011, van de Poëziekrant
zijn vier nieuwe gedichten van mij opgenomen:
STIPJE – JEHOVA – STRAKS – LOODGRIJS.
Ook gedichten van Frank De Crits, Kees Engelhart,
Jan Baeke, Stefaan van den Bremt,
Peter Theunynck & Lies van Gasse en Astrid Saartjes.
Genoeg redenen om het tijdschrift te kopen.
Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen
Naar aanleiding van 25 jaar CONCEPT werd de jubileumbundel VERBARIUMsamengesteld waarin 75 prijsgedichten zijn opgenomen, waaronder DE MISTHOORN en ZO IETS ZACHTS ALS DONS, een gedicht uit de bundel RECONSTRUCTIE.
Dit gedicht staat ook in de poëzietuin (zie foto) in het natuur- recreatiedomein ‘ De Stationsput en de Groene 62’ welke permanent voor het publiek toegankelijk is.
Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen
Eenvoudig
we lagen langs de Leie
in tegendraads genot
om een laatste spijbeldag
we keken anders naar het geluid
van golfjes het gemak
waarmee zij de oever bereikten
je legde een oor op mijn buik
ik zag je mondhoeken krullen
traag en dacht
zo eenvoudig is het om golf te zijn
Ik heb ze niet EENVOUDIG gevonden ‘mijn’ poëziebank, ergens tussen Wervik en Menen aan de oever van de Leie. In totaal staan er zeven poëziebanken waaronder ook een bank met een gedicht van Willy Spillebeen. En dat de banken gelezen worden heb ik met eigen ogen kunnen zien.
Op de terugweg zaten er twee jongens op ‘mijn’ bank. Op mijn vraag of ze het gedicht gelezen hadden en wat ze ervan vonden waren ze beiden eenstemmig: JA en MOOI.
Ik was geen klein beetje fier!
Letterdieverij op grote schaal
10 april 2011 Door yerna
Door Regen, rijst en rozen te googlen ontdekte ik ‘Gedichtenfreaks’, een poëziesite waarvan ik tot vorige week het bestaan niet kende. Nu wel dus.
Eerst was er verbazing, toen ontzetting. Regen rijst en rozen is niet alleen gebruikt, het is ook misbruikt. Lees verder »
Geplaatst in Uncategorized | 4 reacties
Het Oeverloze Eiland
31 december 2010 Door yerna
‘Het Oeverloze Eiland’ is te beluisteren op Meander, het literaire e-zine, onder de rubriek’ Podium’. Ik ben er veel bevriende dichters en bekenden tegengekomen zoals Ann van Dessel, Astrid Dewancker, Sylvie Marie, Delphine Lecompte, Inge Boulonois, Thierry Deleu, Bo Vanluchene, Edwig Selles, Trijntje Gosker, Peter Knipmeyer, Geert Beeckman, Bouke Vlierhuis.
Het Oeverloze Eiland
in de wreedste maand maart
gearmd door het park drevelen
het druk hebben met twijgen
die uitlopen, met vrouw zijn
en dat dragen van malachiet helpt
bij pijnlijke menstruatie
te laat opzij springen, vuisten
naar de rug van de gele fiets
om opspattende ergernis
op het oeverloze stranden
met koffie en advocaat
winterrolletjes verzachten
alle frigide remmingen losweken
met een koekje van eigen deeg
alle fietsen zwart maken
Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen
‘Reconstructie’ vermeld in het overzicht ‘Grenzeloze hedendaagse poëzie’
19 oktober 2010 Door yerna
In het overzicht ‘Grenzeloze hedendaagse poëzie, te land, ter zee en in de lucht’ van Paul Demets, tijdens een ‘Studiedag: Over de grens, Antwerpen 13 januari 2010’ zegt hij het volgende:
‘Uiteraard is deze lijst niet exhaustief. Ik heb de bundels en de bloemlezing in categorieën
ondergebracht die verwijzen naar mogelijke lesthema’s en de vakoverschrijdende eindtermen.
Het gaat dus louter om een functionele onderverdeling.
Die categorisering betekent niet dat ik dichters en hun oeuvre tot één aspect wil reduceren.
Maar wel dat ik ervan overtuigd ben dat u met uw creativiteit ongetwijfeld uw gading zal
vinden in dit rijke, grenzeloze poëzielandschap van deze tijd.’
‘Reconstructie’ wordt ondergebracht onder het hoofdstuk ‘Bundels en bloemlezingen’ en is gerangschikt bij het thema ‘Vrouwen’.
Ook opgenomen in de categorie ‘Vrouwen’:
Lut De Block, Christine D’haen, Hester Knibbe, Herlinde Vekemans, Els Moors, Joke van Leeuwen, Anne Vegter, Astrid Lampe, Sylvia Hubers, Sylvie Marie, Hagar Peeters, Anna Enquist en Eva Gerlach
Je kan de lijst nalezen op: http://gedichtendag.com/2010/documenten/document_pauldemets.pdf
Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen
Reconstructie vermeld in C. Buddingh’-juryrapport
18 juni 2010 Door yerna
In het juryverslag van de C. Buddingh’-prijs valt naast het rapport over de vier genomineerden, ook een zin over Reconstructie te ontdekken.
[…] verder had ze ontzag voor de stamina van Inge Braeckman, de compositiegave Floor Buschenhenke, de grilligheid van Yerna Van den Driessche, het suikerhart van Andy Fierens, de van Yassine Salihine, het radicalisme van ACG Vianen en de consequentheid van Arthur Wevers.
Als dat geen goed nieuws is! Het volledige juryrapport vind je hier.
Geplaatst in nieuws | Getagged ACG Vianen, Andy Fierens, Arthur Wevers, Floor Buschenhenke, Inge Braeckman, Yassine Salihine | Een reactie plaatsen
Pascal Cornet recenseert Reconstructie in de Poëziekrant Nummer 2 ( Maart-April)
13 april 2010 Door yerna
GEZICHTSVERLIES
In het NUMMER 2 ( MAART – APRIL ) van de vernieuwde POËZIEKRANT schrijftPASCAL CORNET in de rubriek OPMERKELIJKE DEBUTEN
Gezichtsverlies
Het moet zijn dat verdriet hard is want ‘op maat geschreven’ wordt het zachter. En bovendien, dat op maat schrijven dicht de door het verdriet veroorzaakte wonde. Zo ongeveer lees ik de slotstrofe van deze opmerkelijke debuutbundel:
Het laatste gedicht van de tweede grote cyclus (‘Uitfaden’) brengt een zeer effectvolle afwisseling van eigen gevoelens met citaten uit het dossier waarin Alices dood als ‘zonder gevolg te seponeren’ wordt geklasseerd.
ik zie je liggen tussen sofa en salontafel
precies daar op die plek de benen
lichtjes gespreid de armen wijd
open in overgave voor het kruis
lijkstijfheid van de onderste ledematen
linkerarm en rug vertonen rotting-
vlekken, veneuze marbreringen.
ik onderga de verstikkende hitte
de koorts van het niet kunnen
aanraken geen enkele dood laat zich
wiegen in pijn van misselijkheid
dierenvraat, gemis van weke delen
van de kin tot de glabula,
vlakke plek op het voorhoofdsbeen.
RECONSTRUCTIE is een bundel die beklijft, maar niet helemaal om de juiste redenen. Yerna Van den Driessche schetst een zeer rauw verdriet soms iets te nadrukkelijk. Zij is niet altijd subtiel genoeg om de sympathie te winnen van de lezer die na het lezen van de geciteerde flaptekst iets te verbouwereerd was om onbevooroordeeld genoeg te beginnen.
Geplaatst in recensie | Getagged Pascal Cornet, Poëziekrant | Een reactie plaatsen
Bouke Vlierhuis recenseert Reconstructie in ORP
23 februari 2010 Door yerna
Nog een lente
7 februari 2010 Door yerna
Geplaatst in optreden | Een reactie plaatsen
Yves Joris recenseert Reconstructie op Poëzierapport
4 februari 2010 Door yerna
Reconstructie
Yerna Van Den Driessche
De aanleiding voor de debuutbundel Reconstructie tart alle verbeelding: Alice, de zus van de dichter, wordt in augustus 2007 dood aangetroffen in haar woning. Zonder gezicht. Naast haar zat de hond. Dit is niet het begin van de nieuwe Aspe of Deflo, dit is het voorwoord van een bundel die een kroniek van een aangekondigde dood in zich meedraagt. Yerna Van den Driessche publiceerde eerder al werk in o.a. Het Liegend Konijn en de Poëziekrant. Met deze bundel zet ze een ijzersterk debuut neer.
Het maken van een masker
In functie van de reconstructie van een gezicht
I benodigdheden
een cuttermes
een stuk vinyl
een vijl
een vorm voor het gezicht
een kleine dosis zelfdestructie
een matige dosis sarcasme
een dosis optimisme
een grote dosis affectie
II werkwijze
je neemt een cuttermes
je legt de vorm van het gezicht
op een zuiver stuk vinyl
je snijdt een masker zonder gaten
heb ook voor het kleine detail
de tere ronding van de kaaklijn
het voorhoofd hoog en strak
de zachte kin half vrouw half meisje
je vijlt je draait het masker
met tussenpozen regelmatig
tot de rand spiegelglad
tot je vingers en handpalmen gevoelloos worden
pas dan leg je het masker op de plek
waar nog resten kleven van haar
en huid waarop je gisteren kotste
je zet een trap terug
bij gratie van afstand krijgt het masker
menselijke trekken
verdriet op maat gesneden draagt gemakkelijker
De laatste zin van het openingsgedicht vat de ganse bundel samen: slechts door het grote leed te benoemen en het zich met mondjesmaat eigen te maken, kan het ooit verteerd/verwerkt worden. Bij de benodigdheden krijgt de lezer de oppositie tussen materiaal en abstractie voorgeschoteld, bijna achteloos lees je erover. Ze snijdt het gezicht uit vinyl, hard, het had even goed zijde of satijn kunnen zijn. Neen, het nieuwe gelaat van haar zus moet bestand zijn tegen het leven, gehard door het verleden, onverwoestbaar in de toekomst. Het nieuwe levensmasker krijgt echter geen eerlijke kansen: vitale levensopeningen blijven achterwege. De mond zal zwijgen en nooit voedsel tot zich nemen, de oren nooit het gekwetter van de vogels of het geroddel der afgunst opvangen, de ogen nooit het grijze van de achterbuurt of de lach van een kind registreren. Met liefde wordt het masker tot een gelaat gevijld dat de realiteit van de dood moet doen vergeten. Handen worden dof van het verdriet dat je wezenloos aanstaart. Yerna neemt je mee, laat je over de schouder meekijken naar haar reconstructie. Steeds weer duik je op in het scheppingsproces en jewordt willens nillens deelachtig aan haar verdriet: verdriet op maat gesneden en met anderen gedeeld draagt gemakkelijker.
In tegenstelling tot het openingsgedicht worden de andere gedichten in de bundel ondergebracht onder vier lemmata: Vertekende beelden, Scharnier, Uitfaden en Afwerking.
In het tweede deel van de bundel keert de dichteres terug naar de uithoeken van haar geheugen en zoemt in op haar verleden. Dat het geen aangename herinnering is, bewijst het taalgebruik dat uit de versregels toewaait:
In onze straat waren de huizen / in zichzelf gekeerd, de rolluiken / gifgroen, voor tweederde naar beneden
(uit: Onze straat)
Zelfs als er feest is, klinkt het weemoedig:
alleen op vrijdag rook het huis / naar Oostende, novembermist / en grijze vrolijkheid
(uit: Zeekruis)
of
achter muren van nepbeton / hielden scheuren onze slaap / en sprookjes wakker
(uit: Nepbeton)
en ten slotte
je rug, moeder, altijd gebogen / over gaten van sleet en kattenkwaad / maar nooit over sprookjes // die moesten we zelf verzinnen
(uit: Rug)
Wat opvalt bij al deze verzen is dat de hoop nooit helemaal wordt opgegeven en dat steeds weer dat sprankeltje hoop de mogelijkheid ziet om de kop op te steken in het geheel: de rolluiken zijn niet helemaal gesloten, de vrolijkheid is weliswaar grijs, maar aanwezig. De troosteloosheid van het nepbeton verhindert niet dat er sprookjes schuilgaan: sprookjes die de zussen zelf verzonnen omdat moeder het niet deed. Ondanks de pieken van hoop en kindergeluk glijden de gedichten steeds verder af naar een confrontatie die steeds duidelijker aan de oppervlakte komt drijven.
Soep
altijd werd ze te heet opgediend
altijd morsten wij geluiden
met bolle wangen dreven wij de vetoogjes
over de rand, gluurden wij naar moeder
we hadden een pact, jij de balletjes
ik de letters, zo puzzelde ik
verminkte zinnen op de rand van het bord
en dat het stormde in mij
en dat ik haar wou zijn, Alice
in Wonderland, hebben ze nooit begrepen
voor een pratend konijn hadden ze geen oren
Bij het nalezen van het gedicht bleek dat ik Alice in Wondelandgetypt had en stond verbaasd van deze lapsus die zo correct de leefwereld van de twee zussen samenvat. Het gedicht opent met het wellicht iets te voor de hand liggende woordspel van de hete soep, maar dan dat heerlijke morsen van geluiden, de synesthesie van de ondeugende zussen die golfjes over de soeprand bliezen en tegelijk in het oog hielden of moeder er iets van zei. De kinderlijke deelpassie: jij de balletjes, ik de letters. Dan kantelt het visuele tafereel de harde realiteit van de derde strofe binnen. In het gezin was er geen plaats voor dagdromen, fantasie is not done. Wie is Alice? Is ze zichzelf én het witte konijn? Of is ze alleen Alice? Of alleen het witte konijn? Yerna sleurt je mee naar de 19de eeuw, naar Lewis Carroll, zonder ooit de ouderlijke woonst te verlaten.
Het deel Uitfaden opent met een citaat van Simonne de Beauvoir.Waarom zou je willen leven als leven alleen maar was: niet sterven?Uitfaden, langzaam uit beeld verdwijnen, oplossen in een waas van zichzelf. Doorheen de gedichten groeit een steeds bredere afstand tussen de zussen.
(…)
maar het litteken nadien
de rode striem die ze liet zien
hoe fier ze daarop was
tot op de dag dat ze viel
in een poging om te vliegen
zoals de duiven boven haar hoofd,
de breuk die niet genas
dat litteken en alle andere
hebben we nooit mogen zien
(uit: Houvast)
De brandwonde van de kachel, het echte litteken van Alice, verborg ze voor niemand. De innerlijke wonden waren alleen voor zichzelf zichtbaar.
De cyclus evolueert verder in Rugzak gemis waarin Yerna dicht:
(…) ik maak mij klaar voor een eerste zondag/ zonder zus. In mijn rugzak stop ik / een speels wijsje uit haar blokfluit / en teddy met het loense oog / (…) alleen ik en teddy met het loense oog / horen zusjes schalkse lach
Het gedicht met de titel Bezettoon doet het ergste vermoeden. Langzaam glijden we af naar de aangekondigde dood. Achter elk woord gaat de lezer op zoek naar signalen, tekens die haar/zijn vermoeden bevestigen.
Bezettoon
(06-08-2007)
Op een dag trok je de stekker uit, liet je
alle lichten aan voor een laatste stilte
(ik weet niet meer wat ik die dag heb gedaan
mogelijks winterprei en nieuwe aardbeien geplant
Oost-Indische kers ontdaan van wildgroei
molshopen aangestampt, kruiden gewied)
misschien wou je ons, het leven straffen
om het te weinig waren we blind van het teveel
(zeker is dat ik de krant heb gelezen
onder de catalpa langdradig geluncht:
muntthee en volkorenbrood dik belegd
met magere kaas en citroenmelisse)
(…)
Terwijl Yerna’s zus uitfade, zoomt de dichteres steeds nauwkeuriger in op de dagelijkse beslommeringen die ze die bewuste dag onderging. Hoe krachtig kunnen openingszinnen zijn? Hoe subtiel wordt het taalspel van de stekker uittrekken met alle lichten aan? Hoe accentueren lichten een laatste stilte? Hoe probeert een achterblijver de uren, minuten en seconden van een onheil te plaatsen in eigen herinneringen? Hoe gaat men om met het afscheid van een geliefde?
De volgende gedichten behoren zonder uitzondering tot de sterkste van de bundel. Steeds dieper graaft Yerna in het verdriet dat haar omringt. De hond die tot op het laatste de wacht hield bij haar overleden zus en uit hongerrazernij aan het lichaam begint te bijten:(…) dierenvraat, gemis van weke delen / van de kin tot de glabula, vlakke plek op het voorhoofdsbeen. / (…). Diezelfde hond die de dichteres begraaft onder de pijnboom met het scherp van de snee, met blaffende metaforen dring ik dieper dan wortels.
Ik moet me inhouden om niet uit elk gedicht te citeren, want dan is er geen reden meer om deze bundel te kopen.
Ooit vertelde ik tijdens een interview met een journalist van De Standaard naar aanleiding van Gedichtendag 2003 dat heel veel gedichten ontstaan uit een gemis, het herbeleven en verwerken van een (on)verwerkt verdriet. Dergelijke gedichten geraken echter zelden uit het keurslijf van de eigen omgeving. Slechts weinigen is het gegeven om een verdriet uit te werken tot een gedicht dat dit persoonlijke overstijgt. Bart Stouten omschreef het als volgt in zijn openingswoord tijdens de bundelvoorstelling: ‘De kracht van Yerna’s poëzie is vergelijkbaar met die in de poëzie van Miriam Van hee. Ze gebruikt haar beelden heel consequente, als volgt het ene beeld uit het andere om ons te voeren naar een punt waar het gedicht haar zwaartekracht vindt, het cruciale punt van waaruit betekenis verleend wordt. Er ontstaat telkens een soort sneeuwlawine-effect.’
Yerna Van den Driessche is er met haar debuut glansrijk ingeslaagd om een leven en dood onder woorden te brengen. Dat dit niet leidde tot drammerige verzen of hysterische herinneringsdrang, maar meer dan eens een glimlach op de lippen toverde, bewijst voor mij de absolute kracht van dit debuut. Bij herhaalde lectuur zal je telkens weer verrast worden door de vele vertellagen die de bundel in zich draagt. Slechts 29 gedichten, maar wel poëzie die borg staat voor vele uren leesplezier.
Recensent: Yves Joris
Reconstructie – Yerna Van Den Driessche
Uitgeverij P, Leuven, 2009
ISBN 978 90 79433 34 6 – € 15,00
Geplaatst in recensie | Getagged Reconstructie, Yves Joris | 1 reactie
De Contrabas publiceert…
10 januari 2010 Door yerna
Gedichten: Yerna Van den Driessche
Yerna Van den Driessche is van opleiding laborant. Ze schrijft pas sinds kort, maar toch verscheen er al werk van haar in Het Liegend Konijn en inDe Poëziekrant. Haar debuutbundel Reconstructie verscheen onlangs bijUitgeverij P. Van den Driessche “reconstrueert” in deze bundel haar dode zuster, die op gruwelijke wijze om het leven kwam. Philip Hoorne noemde een aantal van de verzen uit Reconstructie “ronduit prachtig”.
1) Wat is uw favoriete gedicht uit deze bundel?
Moeilijke vraag want het is als vragen wie van je kinderen je het liefste ziet. Als ik dan toch moet kiezen kies ik voor het slotgedicht. Het was het eerste gedicht dat ik geschreven heb de avond nadat ik mijn zus dood heb aangetroffen. Het is het gedicht van het rouwprentje. Voor de bundel heb ik , naast enkele minieme aanpassingen, de laatste strofe veranderd.
nu ik jou alleen nog een gezicht kan dichten
zal ik graven naar de diepste ogen
van die zachte bruine
met stipjes die oplichten
als de aarde kleurt
ik zal de warmste lippen voor je kopen
van die papaverrode
die als vuurstenen vonken, week worden
als ze de liefde proeven
ik zal de traagste glimlach voor je toveren
een die niet schatert maar
als een schuwe zon
het wolkendek opentrekt
omdat ik niet anders kan
omdat verdriet op maat geschreven zachter wordt
heb ik je mooiste gezicht
gedicht
(2) Vertel wat u over deze bundel kwijt wilt, in maximaal 200 woorden die niet op de flaptekst mogen voorkomen.
Een mensenleven kan vergeleken worden met de loop van een rivier. Met deze bundel heb ik voor het eerst deze rivier overvlogen. Af en toe dook ik naar beneden voor een betere kijk op dingen die mij opvielen. Deze bundel is een confrontatie met mijn verleden en een poging er mee af te rekenen wel wetend dat zoiets nooit definitief is. Het heden bestaat nauwelijks maar is slechts een membraan tussen verleden en toekomst. Ik heb met deze bundel ook getracht personen en gebeurtenissen een plaats te geven en ze in het juiste perspectief te stellen. Hij is ook een eerherstel en eerbetoon aan mijn overleden zus. Tegelijkertijd was het een uitdaging om aan extreme gevoelens inhoud en vorm te geven op een manier dat inhoud in vorm en vorm rond inhoud paste.
(3) Welke dichters (of dichter) behoorde(n) bij het schrijven van deze bundel tot uw inspiratiebronnen? Op welke wijze?
De dichter die mij zeker heeft geïnspireerd is zonder twijfel Bart Stouten. Zo heeft een versregel uit het gedicht ‘Steraanbieding’ uit de bundel ‘Happy Christmas, Happy New York’, mij geïnspireerd bij het schrijven van het rouwgedicht en ik citeer: ‘Echte stenen, zei ik. Zo van die malse/Die druppels water als hun essentie dragen./’ Maar ook door te luisteren naar zijn radioprogramma ‘De Tuin van Eden’ komen er spontaan associaties op die ik al dan niet verwerk in een gedicht. De berichtgeving van media in het algemeen is voor mij eveneens een dankbare inspiratiebron. ‘Siervlucht’ het scharniergedicht is dan weer anekdotisch. Op het moment dat de radio berichtte over de zoveelste aanslag in Irak vloog er pardoes een vogel tegen het raam en meteen was dat de aanleiding voor het gedicht. Maar ook tal van andere dichters zullen mij op een of andere manier hebben beïnvloed. Magie van woord en beeld die andere woorden en beelden oproepen.
zie het oorspronkelijke bericht hier.
Geplaatst in interview | Een reactie plaatsen
Een nieuw gezicht
Hoe dwingend autobiografisch kan een dichtbundel zijn? De flaptekst van de debuutbundel van Yerna Van Den Driessche zegt zonder omhaal waar het over gaat: ‘De aanleiding voor de debuutbundel Reconstructie tart alle verbeelding: Alice, de zus van de dichter, wordt in augustus 2007 dood aangetroffen in haar woning. Zonder gezicht. Naast haar zat de hond.’ Met een dergelijke thematiek kan je als dichter twee kanten uit: ofwel verlies je ook nog eens je eigen gezicht, of je kunt, zoals Yerna Van Den Driessche het doet, met treffende woorden en pakkende beelden een waardigheid en ontroering aanslaan die puur, oprecht en sereen is.
De bundel opent met een reeks jeugdherinneringen aan het eigen gezin in de cyclus ‘Vertekende beelden’. Wat opvalt, is de mooie beeldspraak, bijvoorbeeld voor het blazen in te hete soep – ‘ met bolle wangen dreven wij de vetoogjes / over de rand ‘ – maar tevens al een vooruitblik naar de gruwel: Yerna en Alice die roodkapje en de wolf verzonnen (‘ om beurten aten wij elkaar ‘), vader die zijn mes in de jonge borst van een duif zette, een mus die overreden wordt (‘ wie merkt dat / toch zullende straatstenen anders klinken ‘) en de dronken vader (‘ gebruikt vaat als verweer tegen haar / scherpe verwijten ‘). Dan volgt de verwijdering tussen de zussen, voortreffelijk verwoord in de cyclus ‘Uitfaden’: ‘ soms zag ik je adem schuren langs het vensterraam / gebaarden de gordijnen dat ik niet welkom was ‘. Dit culmineert in een stomme telefoon, een doof aankloppen, een schuldgevoel. Ronduit prachtig zijn de gedichten over de mannen in witte jassen en de gapende buren (‘ nog nooit zoveel stenen zo zacht / horen zoemen, zoveel dakgoten / zien lekken van glazige nieuwsgierigheid ‘). Uiteindelijk blijft niets de lezer bespaard in een slot waarvan de titel het nummer van een gerechtsdossier is, gevolgd door een afsluitend rouwgedicht.
Philip Hoorne
YERNA VAN DEN DRIESSCHE, RECONSTRUCTIE , UITGEVERIJ P, LEUVEN, 48 BLZ., 15,00 EURO,ISBN 978 90 79433 36 6
Uit de Knack van 25 november 2009, p.75
Geplaatst in recensie | 1 reactie
- Zoek op:
-
Yerna
-
Archieven
- oktober 2015
- juli 2015
- mei 2015
- oktober 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- februari 2014
- januari 2014
- november 2013
- september 2013
- juli 2013
- mei 2013
- februari 2013
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- september 2011
- augustus 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- december 2010
- oktober 2010
- juni 2010
- april 2010
- februari 2010
- januari 2010
Yerna Van den Driessche 
